دوباره اومدم که بنویسمحسم مثل کسیه که بعد از سالها دوری وارد خونه ای میشه که خیلی دوستش داشته.یه زمانی این خونه مجازی برام خاطرات قشنگي رو رقم میزد. دنیا از اون روزها خیلی تغییر کرده. همینطور آرزوهای من.زمین دیگه مثل اون موقع ها جای قشنگي برای زندگی کردن و عاشق شدن نیست.خیلی از حس ها دیگه تو این دنیا جایی ندارن. دیگه حتی به اندازه یه پر کاه هم کینه و دلخوری جایی نداره. اونقدر که زندگی ها کوتاه شده، آدم ها از هم دور و غم ها زیاد که یک لحظه رو
درباره این سایت