رفتیم و برای خودمان توی کوچه ها پرسه زدیم،دست در دست این و آن داریم و قهقهه ن از کوچه باغ ها رد شدیم.و دوباره چرخ فلک چرخید و ما را در همان نقطه شروع میخکوب کرد.در اوج تنهايیو باز وبلاگ منتظرمو باز صفحه کلید نورانی گوشیو باز چشمهاي اشک آلودو باز واژه هاي دست نخوردهو منباز می نویسم: باز گشته ام.
درباره این سایت