پروین اعتصامی اين قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده‌اماينکه خاک سیهش بالین استاختر چرخ ادب پروین استگر چه جز تلخی از ایام ندیدهر چه خواهی سخنش شیرین استصاحب آنهمه گفتار امروزسائل فاتحه و یاسین استدوستان به که ز وی یاد کننددل بی دوست دلی غمگین استخاک در دیده بسی جان فرساستسنگ بر سینه بسی سنگین استبیند اين بستر و عبرت گیردهر که را چشم حقیقت بین استهر که باشی و زهر جا برسیآخرین منزل هستی اين استآدمی هر چه توانگر باشدچو بدین نقطه رسد مسکین است
درباره این سایت