بار رفتن بسته ام اینجا مجال آماده نیست

دور است سر آب از این بادیه هش دارتا غول بیابان نفریبد به سرابتزاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نيستدر حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نيستدر طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوستدر صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نيستتا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راندعرصه شطرنج رندان را مجال شاه نيستچیست این سقف بلند ساده بسیارنقشزین معما هیچ دانا در جهان آگاه نيستاین چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت استکاین همه زخم نهان هست و مجال آه نيستصاحب دیوان ما گویی نمی‌دان