ﺷﺐ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻴﺮﻩ ﮐﻪ ﺷﺐ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻴﺴﺖ . ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺪﺍﺳﺖﺳﺎﻳﻪ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖﺭﻭﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻳﺪﻥ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﻳﻢﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺷﺴﺖ ﺍﻱ ﻋﻄﺮ ﺩﺭﺳﺖﺑﻲ ﺗﻮ ﺩﺭﺧﺖ ﻭ ﺷﺒﻨﻢ ﻭ ﺳﻨﺠﺎﻗﮏﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺑﻐﺾ ﻭ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﺩﻧﻴﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮎﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﭘﺴﻴﻦ ﺷﺎﻡ . ﺑﻲ ﻧﺎﻡ . ﻧﺎﺗﻤﺎﻡﺍﻧﮕﺎﺭ ﺁﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻻﻝ ﻭ ﻧﺠﻴﺒﺎﻧﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ ﺁﻳﺪﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ
درباره این سایت