کسی که ربنای او تعادل بخش عالم بود

دخیل عشق را هر کس به پای یار میبنددیقینا راه دل را بر روی اغیار میبنددطریق عشق را بی زخم رفتن از محالات استچه خوشبخت است آنکه بر کف پا خار میبنددپی تذهیب نفست باش تا صاحب نفس گردیبدون گردگیری آینه زنگار میبنددتمام اعتبار نام مجنون بسته بر لیلاستاگر دلداده نام خویش بر دلدار میبندداگر دنبال دریایی ز چشمه سار خواهش کنضرر کرده است آنکه دل به آب انبار میبندددلیل ناله ی نیمه شبی، آه سحرگاهی ستسحر بار خودش را مومن بیدار میبنددکمال چشمها در رفت و �