دلم میخواست هنوزم مثل ۱۲، ۱۳ سالگیم، رویا و هدفم تغییردادن جهان باشه؛ تبدیلش به یه جای قشنگ‌تر برای زندگی. و برای رسیدن بهش، خودمو به آب و آتیش بزنم. همش سرم تو کتابهای مختلف باشه و راه‌های مختلف رو بررسی کنم. یااینکه مثل ۱۵،۱۶ سالگیم، به این نتیجه برسم که فعلا تو این سن، بهترین کاری که میتونم بکنم درس خوندنه و خودمو غرق دنیای شیمی کنم. با هر لغتی که میخونم عشق کنم و برم اون بالابالاها.الان که به گذشته نگاه میکنم، میبینم امید و انرژی، زندگیم
درباره این سایت