عفیلم میوهای ازبهشت

متناسبند و موزون حرکات دلفریبت        متوجه است با ما سخنان بی حسیبتچو نمیتوان صبوری ستمت کشم ضروری          مگر آدمی نباشد که برنجد از عتیبتاگرم تو خصم باشی نروم ز پیش تیرت           و گرم تو سیل باشی نگریزم از نشیبتبه قیاس درنگنجی و به وصف درنیایی          متحیرم در اوصاف جمال و روی و زیبتاگرم برآورد بخت به تخت پادشاهی          نه چنان که بنده باشم همه عمر در رکیبتعجب