شرارهیه جوری اینجا میای میری؛ انگاری که دیرته!عذاب دادن منم، جزئی از تقدیرته!میون همه ی اخمات؛ دلبریتم میکنی…دلو دورش میکنی، گاهیم نزدیکتهشب پر ستاره ای؛ تو کوچمون پهن باشه…از پنجره نگام کنی؛ وقتی دلم تنگ باشه…جای بد بودن با این دلِ دیوونه… میدونی؟مهربون باش! فکر نمیکنم دلت سنگ باشه…چی میشه رد بشی از کوچمون؟!یه نگاهی کنی، ابرو کمون!تقصیر دل چیه؟ آرزوش این شده…کاشکی بیای؛ بشی همسایمون!چی میشه رد بشی از کوچمون؟!یه نگاهی کنی، ابرو کمون!ت
درباره این سایت