میدونی چیزی که خیلی تو ذهنم مونده از دکتر مجتبی شکوری نازنین که به لطف نگین میشناسمش اینه که جکت رو تا آخر باید تعریف کنی.منم به این که چی میخواد بشه فکر نمیکنم، فقط تلاش میکنم تا جوکم رو تا آخر تعریف کنم و تهش بگم همهی قد من این بود و با تمام وجود خودم را کش و قوس دادم و اگه رسیدم که خب رسیدم ولی اگه نرسیدم هم تا اون آخرین نقطهی انگشتام تلاش کردم تا برسم و خب قدم نرسید. ( به شرط تلاش میتونی این جمله رو بگی )پ.ن : خوشحالم که توی زندگیم همجین
درباره این سایت