چون پيمبر فاش کرد سر علیاینچنین شد راز مولا منجلیاز در رحمت خداوند قرینکرد حکمت را به ده قسمت برینوین یکی سهمش از ان ادمیوان دگر نه قسمتش ان علیاین علی دریای علم و رحمت استخود امام ناطق این امت استبا علی بودن نه نامش بردن استگرچه نامش را عبادت گفتن استانکه با دنیا ندارد دل٬ از او دل میبرد٬ او با علیستیا همان کس که یتیمی را نوازش میکند٬ او با علیستبا علی بودن لقای سختی است ای هوشیارلا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقارشاعر: مسلم جوادي منش
درباره این سایت