گم کرده همچو آدم و حوا بهشت خویش ! با آن همه نیاز كه من داشتم به توپرهیز عاشقانه من ناگزیر بود.من بارها به سوى تو بازآمدم، ولىهر بار دیر بود.اینك من و توایمدو تنهاى بى نصیب،هر یك جدا گرفته ره سرنوشت خويشسرگشته در كشاكش توفان روزگار،گم كرده همچو آدم و حوا بهشت خويش!هوشنگ ابتهاج ادامه مطلب
درباره این سایت